Ochrona dostępu do stron internetowych
Zapewnianie połączenia z Internetem jest standardową funkcją komputera osobistego. Niestety komunikacja internetowa stała się głównym sposobem przenoszenia szkodliwego kodu. Ochrona dostępu do stron internetowych polega na monitorowaniu realizowanej między przeglądarkami internetowymi i zdalnymi serwerami komunikacji zgodnej z regułami protokołów HTTP (ang. Hypertext Transfer Protocol) i HTTPS (komunikacja szyfrowana).
Dostęp do stron internetowych, o których wiadomo, że zawierają szkodliwe treści jest blokowany zanim zawartość zostanie pobrana. Wszystkie pozostałe strony internetowe są skanowane przy użyciu technologii skanowania ThreatSense podczas ładowania i zostają zablokowane w przypadku wykrycia szkodliwej zawartości. Funkcja Ochrona dostępu do stron internetowych obejmuje dwa poziomy ochrony — blokowanie na podstawie czarnej listy oraz blokowanie na podstawie zawartości.
Stanowczo zalecane jest, aby ochrona dostępu do stron internetowych była włączona. Dostęp do tej opcji można uzyskać w głównym oknie programu ESET Endpoint Security, wybierając kolejno opcje Ustawienia > Ochrona internetowa > Ochrona dostępu do stron internetowych.
Jeśli witryna internetowa jest zablokowana, funkcja Ochrona dostępu do stron internetowych spowoduje wyświetlenie w przeglądarce następującego komunikatu:
Ilustrowane instrukcje Następujące artykuły z bazy wiedzy ESET mogą być dostępne tylko w języku angielskim: |
W obszarze Ustawienia zaawansowane (F5) > Strony internetowe i poczta e-mail > Ochrona dostępu do stron internetowych dostępne są następujące opcje:
•Podstawowa — aby włączyć lub wyłączyć tę funkcję w obszarze Ustawienia zaawansowane.
•Protokoły sieciowe — umożliwia skonfigurowanie monitorowania protokołów standardowych, które są używane w większości przeglądarek internetowych.
•Zarządzanie adresami URL — umożliwia wskazanie adresów URL, które mają być blokowane, dozwolone lub wyłączone ze sprawdzania.
•Ustawienia parametrów technologii ThreatSense— zaawansowane ustawienia skanera antywirusowego umożliwiające skonfigurowanie takich ustawień, jak typy skanowanych obiektów (np. wiadomości e-mail, archiwa), metody wykrywania zagrożeń związanych z dostępem do stron internetowych itp.